Zostań przyjacielem cerkiew.pl
JAKUB SYN ALFEUSZA, apostoł (Apostoł Iakow Ałfiejew), 30 czerwca/13 lipca (Sobór dwunastu apostołów) i 9/22 października.
Należał do grona dwunastu apostołów. Był synem celnika Alfeusza z Kapernaum i bratem apostoła Mateusza. Często utożsamia się go z św. Jakubem, bratem Pańskim, jednak przypuszczenie to nasuwa zbyt wiele wątpliwości, aby można je było przyjąć za pewnik.
Jakub został powołany przez Chrystusa do głoszenia Dobrej Nowiny wśród pierwszych uczniów. Po zstąpieniu Świętego Ducha na apostołów udał się do pogan, by głosić Chrystusa i nawracać ich na drogę zbawienia. Rozpalony ogniem miłości Bożej, palił ciernie bezbożności, obalał bożki, burzył pogańskie świątynie, leczył chorych, wypędzał z opętanych nieczyste moce. Dzięki głoszonemu przez niego Słowu Bożemu wielu uwierzyło w Chrystusa, przez co zasłużył sobie na nowe imię: "Ziarno Boże".
Początkowo apostoł Jakub pozostawał w Jerozolimie, następnie udał się do Gazy, po czym do Egiptu. Tam w nadmorskim mieście Ostracyn, na granicy z Palestyną, poniósł męczeńską śmierć będąc ukrzyżowanym.
Dla odróżnienia od innego z dwunastu apostołów Jakuba syna Zebedeusza, zwanego Jakubem Starszym lub Większym, Jakub syn Alfeusza nazywany jest Jakubem Młodszym lub Mniejszym.
W ikonografii apostoł przedstawiany jest z długą, ciemnokasztanową brodą. Ma na sobie tunikę, płaszcz i sandały na nogach. Przeważnie ukazywany jest z wyciągniętą w geście modlitewnym prawą ręką i bez Ewangelii. Najczęściej występuje w gronie innych apostołów na ikonach przedstawiających epizody z życia Chrystusa: Wjazdu Pańskiego do Jerozolimy, Ostatniej Wieczerzy, Zmartwychwstania Pańskiego, Wniebowstąpienia Pańskiego i in. Spośród innych najbardziej znanych ikon spotykamy go też na przedstawieniach Zesłania Świętego Ducha na Apostołów oraz Zaśnięcia Matki Bożej.
Imię Jakub wywodzi się z języka hebrajskiego i oznacza "ten, którego Bóg wspiera, ochrania".
opr. Jarosław Charkiewicz