Zostań przyjacielem cerkiew.pl
JAN, biskup Gocji (Prepodobnyj Ioann, jepiskop Gotfskij), 19 maja/1 czerwca, 26 czerwca/9 lipca, zm. 790.
Święty mnich Jan, biskup Gocji (południe Krymu), żył w VIII w. Był synem Leona i Fotiny, mieszkających w osadzie Partenit. Przyszły hierarcha urodził się po gorliwej modlitwie swoich rodziców i od młodości ćwiczył się duchowo. Jan odbył pielgrzymkę do Jerozolimy i w ciągu trzech lat obszedł wszystkie święte miejsca, po czym wrócił do ojczyzny.
W tym czasie ikonoklastyczny cesarz Konstantyn V Kopronim wypędził biskupa Gotów i chrześcijańscy Goci zaczęli gorliwie prosić Jana, by ten został ich biskupem. Święty udał się do Iberii (Gruzji), która wolna była od herezji ikonoklazmu i tam otrzymał chirotonię. Po powrocie do swojego ludu wkrótce został zmuszony porzucić ich i ukrywać się przed prześladowaniami chazarów uciekł do Amastrydy (dzisiejsza Amasra w Turcji nad brzegiem Morza Czarnego) gdzie przeżył cztery lata.
Na wieść o śmierci kagana, święty biskup miał powiedzieć: "Za 40 dni pójdę procesować się z nim przed Chrystusem Zbawicielem". I faktycznie, po 40 dniach świętych odszedł, a miało to miejsce gdy zwracał się z pouczeniem dla narodu w 790 roku. Ciało świętego przewieziono do klasztoru w Partenit na Krymie u podnóża góry Aju-Dag, gdzie żył wcześniej biskup Jan przy zbudowanym przez niego większym kościele pw. apostołów Piotra i Pawła. Wizerunek świętego funkcjonuje w dzisiejszym herbie miasta Partenit.
Imię Jan pochodzi z języka hebrajskiego i oznacza "Bóg jest łaskawy".
opr. Tomasz Sulima