Klemens, biskup z Ochrydy (916)

KLEMENS, arcybiskup Ochrydy, równy apostołom (Rawnoapostolnyj Klimient, jepiskop Ochridskij), 27 lipca/9 sierpnia i 25 listopada/8 grudnia.

Był jednym z najwybitniejszych uczniów świętych równych apostołom Cyryla i Metodego. Urodził się około 840 r. Pochodził z Macedonii i prawdopodobnie był Słowianinem.

U boku św. Metodego działał jako misjonarz na Morawach. Po jego śmierci ludność germańska wypędziła go. Wraz z czterema innymi wygnańcami św. Gorazdem, św. Nahumem, św. Sawą i św. Angelarem, udał się wówczas do Bułgarii. Prowadził tam działalność ewangelizacyjną w Macedonii i Albanii - ziemiach niedawno przyłączonych do państwa bułgarskiego. Zamieszkał w mieście Dewol, gdzie był nauczycielem. W 893 r. uzyskał godność biskupią i osiadł z założonym przez siebie monasterze w Ochrydzie. Zmarł w 916 r.

Świętemu Klemensowi przypisuje się szereg kazań dla nowo ochrzczonych, homilie na wszystkie niedziele i święta oraz obszerny "Żywot Metodego". Swe utwory pisał językiem potocznym, powszechnie zrozumiałym i barwnym. Krótko przed śmiercią przełożył z greckiego "Triodion paschalny" (cs. Cwietnaja triod'). Uważany jest za założyciela tzw. ochrydzkiej szkoły piśmiennictwa słowiańskiego, posługującej się alfabetem głagolickim. Jego biograf - Grek Teofilaktos pisze, iż biskup wykształcił trzy i pół tysiąca uczniów i kapłanów.

Żywot świętego napisali jego uczniowie. Do naszych czasów zachował się jedynie w przeróbkach greckich.

W dowód wielkich zasług Bułgarska Cerkiew Prawosławna nadała świętemu tytuł równego apostołom, a uniwersytet w Sofii nosi jego imię. Jest jednym z największych świętych na Bałkanach.

Imię Klemens pochodzi od łacińskiego słowa clemens - "łagodny, spokojny; łaskawy, pobłażliwy".

opr. Jarosław Charkiewicz