Zostań przyjacielem cerkiew.pl
LEONCJUSZ, męczennik (Muczenik Leontij Tripolijskij, wojenaczalnik), 18 czerwca/1 lipca.
Żył w I w. i poniósł męczeńską śmierć za rządów cesarza Waspezjusza w Trypolis w Fenicji.
Św. Leoncjusz z pochodzenia był Grekiem. Służył jako dowódca wojskowy w armii rzymskiej. Obeznany z mądrościami książkowymi, żył cnotliwym życiem, często przyjmując pod swój dach pielgrzymów i rozdając datki biednym.
Leoncjusz był wyznawcą Chrystusa. Po rozpoczęciu prześladowań, wysłano do niego trybuna Hipacego i jego przyjaciela Teodula, aby go pojmali. Kiedy przybyli święty nawrócił ich na wiarę chrześcijańską. Gdy dowiedział się o tym rządca Adrian, sam przyjechał do Trypolis i rozkazał pojmać całą trójkę. Wszystkich poddano strasznym torturom. W ich wyniku św. Leoncjusz oddał życie Bogu, a Hipacy i Teodul przeżyli. Wydano więc rozkaz ścięcia ich mieczem. Wydarzenia te miały miejsce w 70-79 r.
Na ikonach święty przedstawiany jest często w towarzystwie Hipacego i Teodula. Wszyscy odziani są w rycerskie szaty przykryte różnokolorowymi tunikami, w rękach trzymają krzyże. Leoncjusz ma niedługą kasztanową brodę i kędzierzawe włosy.
Imię Leoncjusz pochodzi od greckiego słowa leon (łac. leo) - "lew".
opr. Jarosław Charkiewicz