Potapiusz Konstantynopolski (VIII)

POTAPIUSZ, mnich (Prepodobnyj Patapij), 8/21 grudnia, VII w.

Pochodził z Teb w Egipcie. Początkowo jako mnich mieszkał na Pustyni Egipskiej, następnie przeniósł się do Konstantynopola. Tu w małej celi przy cerkwi w Blachernach mieszkał do samej śmierci. Poziom jego życia duchowego był tak wysoki, iż Bóg obdarzył go zdolnością uzdrawiania przez modlitwę i wyganiania złych mocy. Zmarł w VII w.

Święty przedstawiany jest jako stary mężczyzna o długiej, siwej brodzie. Ubrany jest w szaty mnicha wielkiej schimy (niekiedy z nakryciem głowy). W obu dłoniach trzyma zwinięty zwój.

Potapiusz to imię pochodzenia łacińskiego, oznaczające "miłosierny, łagodny".

oprac. Jarosław Charkiewicz