Zostań przyjacielem cerkiew.pl
PROKOP DEKAPOLITA, mnich, wyznawca (Prepodobnyj Prokopij Diekapolit, ispowiednik), 27 lutego/12(11*) marca.
Święty Prokop żył w VIII w. w krainie Dekapolis (z gr. związek dziesięciu miast), na wschód od jeziora Galilejskiego (patrz Mk 7,31). Był mnichem w jednym z tamtejszych monasterów i wspólnie ze św. Bazylim przebywał w postach i modlitwie.
W 730 r. cesarz Leon III Izauryjczyk (717-741) zakazał czczenia ikon. Święty Prokop wraz ze św. Bazylim i pozostałymi mnichami ostro wystąpili przeciwko tej herezji. Zostali za to srodze wychłostani i wtrąceni do więzienia, w którym przebywali aż do śmierci cesarza.
Święci mnisi spędzili resztę swojego życia w pokoju, nauczając wielu prawdziwej drogi życia i zbawienia. Obaj odeszli do Boga w podeszłym wieku, ok. 750 r.
Imię Prokop (gr. Prokopios) wywodzi się od greckiego słowa prokope - "postęp, rozwój" lub prokopos - "przygotowany, gotowy do walki".
*w latach przestępnych, gdy luty ma 29 dni
opr. Piotr Makal