Stefan Urosza, serbski (1367)

Zdjęcie przedstwiającego postać św. Stefan Urosza, serbski (1367)

STEFAN, car Serbii (Swiatoj Stiefan Urosz), 2/15 grudnia.

Święty Stefan Urosz, car Serbii, syn Stefana Duszana Nemanji z rodu Nemaniciów, urodził się w 1337 roku. W 1346 roku został koronowany (w trakcie panowania ojca). Duszan prosił dla syna o rękę córki francuskiego króla, ale papież nalegał na to, by księżniczka nie zmieniała łacińskiego wyznania. Duszan nie chciał widzieć w rodzinie katoliczki, i dlatego Stefan ożenił się z córką Wlada, księcia Walachii.

Po śmierci ojca (1355) święty Stefan Urosz został niezależnym władcą Serbii. Był wierny Panu, po ojcowsku opiekował się wdowami i sierotami, rozwiązywał spory i utwierdzał pokój, miłował ubogich i bronił pokrzywdzonych.

W interesie pokoju w Serbii i ochrony swego życia, święty Stefan zmuszony był udać się do swojego krewnego, księcia Łazarza. W tym czasie tron objął Wukaszyn, wujek świętego Stefana i książę Macedonii. Niestety, obawa o utrzymanie tronu nie dawała mu spokoju. Przez swoją siostrę, matkę świętego, zaprosił siostrzeńca do siebie, do Skopije, jakby w celu rozwiązania sporu. Spotkał jego z zaszczytami, przysługującymi królowi i zaprosił na polowanie. Zmęczony polowaniem święty Stefan zszedł z konia przy studni i nachylił się, chcąc zaczerpnąć wody. Wykorzystał to Wukaszyn i zadał mu, buławą w głowę, śmiertelny cios. Było to w roku 1367.

Imię Stefan pochodzi od greckiego słowa stephanos - "wieniec, korona; diadem; hełm; przepaska na czole".

opr. Piotr Makal/red. Jan Makal