Zostań przyjacielem cerkiew.pl
ZACHARIASZ EGIPCJANIN, mnich i asceta (Prepodobnyj Zacharia jegiptianin), 5/18 grudnia, IV w.
Święty Zachariasz żył w IV wieku w jednej z egipskich pustelni. Był synem świętego Kariona Egipcjanina. Ojciec wychował go w skicie na świętego, a wszyscy wiedzieli czyim jest synem. Kiedy chłopak wyrósł, monasterska brać zaczęła narzekać. Wtedy Zachariasz wraz z ojcem odeszli do regionu Tebaidy. Ale również tam prześladowało ich niezadowolenie pustelników.
Zachariasz postanowił wejść do trującego jeziora, zanurzył się po nozdrza i tak przebywał przez pewien czas. Jego ciało i twarz pokryły się strupami jak u trędowatego i nawet ojciec ledwo go poznał. Pewnego razu, gdy święty Zachariasz przyjmował Eucharystię, udzielający mu ją kapłan - święty Izydor - otrzymał objawienie. Miał wtedy powiedzieć: "Dziecko, zeszłej niedzieli przystępowałeś do Darów jak człowiek, dzisiaj niczym anioł".
Po śmierci ojca, Zachariasz ćwiczył się w ascezie wraz ze świętym mnichem Mojżeszem Czarnym. "Co mam czynić, by się zbawić?" - zapytał pewnego razu Mojżesz. Usłyszawszy to, Zachariasz padł do jego stóp mówiąc "To ty mnie pytasz, ojcze!?". "Uwierz mi, dziecię Zachariaszu - przekonywał go święty - widziałem jak na ciebie zszedł Duch Święty i tylko dlatego cię pytam". Słysząc to Zachariasz zdjął z głowy kukol (nakrycie głowy schimnichów), położył pod nogi i depcząc odpowiedział: "Jeżeli nie zetrze się człowiek, nie może być mnichem".
Przed śmiercią święty Mojżesz zapytał "Co widzisz, bracie?", na co otrzymał odpowiedź "Nie lepiej milczeć, ojcze?". "Tak, dziecko milcz" - zgodził się tamten. Kiedy dusza świętego Zacharego rozstawała się z ciałem abba Izydor podniósł oczy ku górze, mówiąc: "Zbawiaj się, dziecko moje Zachariaszu, bo tobie otworzone zostały bramy Królestwa Niebieskiego". Święty mnich Zachariasz odszedł pod koniec IV wieku i został pochowany w pustelni.
Imię Zachariasz pochodzi z jęz. hebrajskiego i oznacza "Bóg pamięta".
opr. Tomasz Sulima