Czytania liturgiczne na 19 maja 2022

Lecz w każdym narodzie miły mu jest ten, kto się Go boi i postępuje sprawiedliwie.

но во всѧ́цѣмъ ꙗ҆зы́цѣ боѧ́йсѧ є҆гѡ̀ и҆ дѣ́лаѧй пра́вдꙋ прїѧ́тенъ є҆мꙋ̀ є҆́сть:

Ten, który posłał słowo synom Izraela, zwiastując pokój przez Jezusa Chrystusa, Ten jest Panem wszystkich.

сло́во, є҆́же посла̀ сынѡ́мъ і҆и҃лєвымъ, бл҃говѣствꙋ́ѧ ми́ръ і҆и҃съ хрⷭ҇то́мъ: се́й є҆́сть всѣ̑мъ гдⷭ҇ь:

Wy wiecie o rzeczach, które się działy po całej Judei, poczynając od Galilei, po chrzcie, który głosił Jan:

вы̀ вѣ́сте глаго́лъ бы́вшїй по все́й і҆ꙋде́и, наче́ншїйсѧ ѿ галїле́и, по креще́нїи, є҆́же проповѣ́да і҆ѡа́ннъ:

o Jezusie, tym z Nazaretu, jak namaścił Go Bóg Duchem Świętym i mocą; chodził On, dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich będących pod władzą diabła, gdyż Bóg był z Nim.

і҆и҃са, и҆́же ѿ назаре́та, ꙗ҆́кѡ пома́за є҆го̀ бг҃ъ дх҃омъ ст҃ы́мъ и҆ си́лою, и҆́же про́йде бл҃года́тельствꙋѧ и҆ и҆сцѣлѧ́ѧ всѧ̑ наси́лѡванныѧ ѿ дїа́вола, ꙗ҆́кѡ бг҃ъ бѧ́ше съ ни́мъ:

I my jesteśmy świadkami tego wszystkiego, co uczynił w krainie judzkiej i w Jeruzalem; Jego to zabili, powiesiwszy na drzewie.

и҆ мы̀ є҆смы̀ свидѣ́телє всѣ́хъ, ꙗ҆̀же сотворѝ во странѣ̀ і҆ꙋде́йстѣй и҆ во і҆ерⷭ҇ли́мѣ: є҆го́же и҆ ᲂу҆би́ша, повѣ́шше на дре́вѣ.

Bóg wskrzesił Go dnia trzeciego i dał Mu się objawić

Сего̀ бг҃ъ воскр҃сѝ въ тре́тїй де́нь и҆ дадѐ є҆мꙋ̀ ꙗ҆вле́нꙋ бы́ти,

nie całemu ludowi, ale nam, świadkom uprzednio wybranym przez Boga, którzy z Nim jedliśmy i piliśmy po tym, jak On powstał z martwych.

не всѣ̑мъ лю́демъ, но на́мъ свидѣ́телємъ преднаречє́ннымъ ѿ бг҃а, и҆̀же съ ни́мъ ꙗ҆до́хомъ и҆ пи́хомъ, по воскрⷭ҇нїи є҆гѡ̀ ѿ ме́ртвыхъ:

I nakazał nam zwiastować ludowi i świadczyć, że On jest ustanowionym przez Boga sędzią żywych i umarłych.

и҆ повелѣ̀ на́мъ проповѣ́дати лю́демъ и҆ засвидѣ́тельствовати, ꙗ҆́кѡ то́й є҆́сть нарече́нный ѿ бг҃а сꙋдїѧ̀ живы̑мъ и҆ мє́ртвымъ:

O Nim świadczą też wszyscy prorocy, że przez Jego imię otrzyma odpuszczenie grzechów każdy, kto w Niego wierzy.

ѡ҆ се́мъ всѝ прⷪ҇ро́цы свидѣ́тельствꙋютъ, ѡ҆ставле́нїе грѣхѡ́въ прїѧ́ти и҆́менемъ є҆гѡ̀ всѧ́комꙋ вѣ́рꙋющемꙋ во́нь.

Powiedzieli więc Mu faryzeusze: – Ty sam o sobie świadczysz, świadectwo Twoje nie jest prawdziwe.

Рѣ́ша ᲂу҆̀бо є҆мꙋ̀ фарїсе́є: ты̀ ѡ҆ себѣ̀ са́мъ свидѣ́тельствꙋеши: свидѣ́тельство твоѐ нѣ́сть и҆́стинно.

Odpowiedział Jezus i rzekł im: – Chociażbym Ja sam o sobie świadczył, świadectwo Moje jest prawdziwe, gdyż wiem, skąd przyszedłem i dokąd odchodzę. Wy zaś nie wiecie, skąd przychodzę i dokąd odchodzę.

Ѿвѣща̀ і҆и҃съ и҆ речѐ и҆̀мъ: а҆́ще а҆́зъ свидѣ́тельствꙋю ѡ҆ себѣ̀, и҆́стинно є҆́сть свидѣ́тельство моѐ, ꙗ҆́кѡ вѣ́мъ, ѿкꙋ́дꙋ прїидо́хъ и҆ ка́мѡ и҆дꙋ̀: вы́ же не вѣ́сте, ѿкꙋ́дꙋ прихождꙋ̀ и҆ ка́мѡ грѧдꙋ̀:

Wy sądzicie wedle ciała, Ja nie sądzę nikogo.

вы̀ по пло́ти сꙋ́дите, а҆́зъ не сꙋждꙋ̀ никомꙋ́же:

A jeśli sądzę, sąd Mój jest prawdziwy, bo nie jestem sam, lecz Ja i Ojciec, który Mnie posłał.

и҆ а҆́ще сꙋждꙋ̀ а҆́зъ, сꙋ́дъ мо́й и҆́стиненъ є҆́сть, ꙗ҆́кѡ є҆ди́нъ нѣ́смь, но а҆́зъ и҆ посла́вый мѧ̀ ѻ҆ц҃ъ:

W Prawie waszym napisano, że świadectwo dwóch ludzi jest prawdziwe.

и҆ въ зако́нѣ же ва́шемъ пи́сано є҆́сть, ꙗ҆́кѡ двою̀ человѣ́кꙋ свидѣ́тельство и҆́стинно є҆́сть:

Ja jestem tym, który świadczę sam o sobie, i świadczy o Mnie Ten, który Mnie posłał, Ojciec.

а҆́зъ є҆́смь свидѣ́тельствꙋѧй ѡ҆ мнѣ̀ самѣ́мъ, и҆ свидѣ́тельствꙋетъ ѡ҆ мнѣ̀ посла́вый мѧ̀ ѻ҆ц҃ъ.

Mówili więc Mu: – Gdzież jest Twój ojciec? Powiedział Jezus: – Nie znacie ani Mnie, ani Ojca Mego. Gdybyście Mnie znali, znalibyście i Ojca Mojego.

Глаго́лахꙋ же є҆мꙋ̀: гдѣ̀ є҆́сть ѻ҆ц҃ъ тво́й; Ѿвѣща̀ і҆и҃съ: ни менє̀ вѣ́сте, ни ѻ҆ц҃а̀ моегѡ̀: а҆́ще мѧ̀ бы́сте вѣ́дали, и҆ ѻ҆ц҃а̀ моего̀ вѣ́дали бы́сте.

Te słowa wypowiedział w skarbcu, nauczając w świątyni. A nikt Go nie pojmał, bo jeszcze nie nadeszła godzina Jego.

Сїѧ̑ гл҃го́лы гл҃а і҆и҃съ въ газофѷлакі́и, ᲂу҆чѧ̀ въ це́ркви: и҆ никто́же ꙗ҆́тъ є҆го̀, ꙗ҆́кѡ не ᲂу҆̀ бѣ̀ прише́лъ ча́съ є҆гѡ̀.