Czytania liturgiczne na 20 marca 2023

6. godzina kanoniczna

Iz 14,24-32
Iz 14, 24

Przysiągł PAN zastępów, mówiąc: Zaprawdę, jak obmyśliłem, tak będzie, a jak postanowiłem, tak się stanie;

Сїѧ̑ гл҃етъ гдⷭ҇ь саваѡ́ѳъ: ꙗ҆́коже гл҃ахъ, та́кѡ бꙋ́детъ, и҆ ꙗ҆́коже совѣща́хъ, та́кѡ пребꙋ́детъ,

25

Złamię Asyryjczyka w mojej ziemi i na moich górach zdepczę go. Wtedy spadnie z nich jego jarzmo i jego brzemię spadnie z ich ramion.

є҆́же погꙋби́ти а҆ссѷрі́анъ на землѝ мое́й и҆ на гора́хъ мои́хъ: и҆ бꙋ́дꙋтъ въ попра́нїе, и҆ ѿи́метсѧ ѿ ни́хъ ꙗ҆ре́мъ и҆́хъ, и҆ сла́ва {Є҆вр.: бре́мѧ.} и҆́хъ ѿ ра́менъ и҆́хъ ѿи́метсѧ.

26

To jest powzięty zamiar co do całej ziemi i to jest ręka wyciągnięta nad wszystkie narody.

Се́й совѣ́тъ, є҆го́же совѣща̀ гдⷭ҇ь на всю̀ вселе́ннꙋю, и҆ сїѧ̀ рꙋка̀ на всѧ̑ ꙗ҆зы́ки вселе́нныѧ:

27

Skoro PAN zastępów postanowił, któż to udaremni? Jego ręka jest wyciągnięta, któż ją odwróci?

ꙗ҆̀же бо бг҃ъ ст҃ы́й совѣща̀, кто̀ разори́тъ; и҆ рꙋ́кꙋ є҆гѡ̀ высо́кꙋю кто̀ ѿврати́тъ;

28

W roku, w którym umarł król Achaz, stało się takie oto proroctwo:

Въ лѣ́то, въ не́же ᲂу҆́мре а҆ха́зъ ца́рь, бы́сть глаго́лъ се́й:

29

Nie raduj się, cała ziemio Filisteo, z tego, że został złamany kij tego, który cię bił, bo z korzenia węża wyjdzie żmija, jego płodem będzie ognisty smok latający.

не ра́дꙋйтесѧ, всѝ и҆ноплемє́нницы, сокрꙋши́сѧ бо ꙗ҆ре́мъ бїю́щагѡ вы̀: ѿ сѣ́мене бо ѕмїи́на и҆зы́дꙋтъ и҆сча̑дїѧ а҆́спїдѡвъ, и҆ и҆сча̑дїѧ и҆́хъ и҆зы́дꙋтъ ѕмїи̑ парѧ́щїи:

30

Pierworodni nędzarzy będą się paść, a ubodzy odpoczną bezpiecznie. Lecz twój korzeń wytępię głodem, a zabiję twoją resztkę.

и҆ ᲂу҆пасꙋ́тсѧ ᲂу҆бо́зїи и҆́мъ, ни́щїи же человѣ́цы въ ми́рѣ почі́ютъ: и҆ потреби́тъ гла́домъ сѣ́мѧ твоѐ, и҆ ѡ҆ста́нокъ тво́й и҆збїе́тъ.

31

Zawódź, bramo! Krzycz, miasto! Ty, cała Filisteo, już się rozpłynęłaś. Od północy bowiem nadciąga dym i nikt nie będzie stronił od jego szeregów.

Воспла́читесѧ, врата̀ градѡ́въ, да возопїю́тъ гра́ды смѧте́ннїи, и҆ноплемє́нницы всѝ, занѐ ды́мъ ѿ сѣ́вера и҆́детъ, и҆ нѣ́сть, и҆́же пребꙋ́детъ.

32

I cóż odpowiedzieć posłom narodu? To, że PAN ugruntował Syjon i w nim będą się chronić ubodzy jego ludu.

И҆ что̀ ѿвѣща́ютъ ца́рїе ꙗ҆зы́кѡвъ; ꙗ҆́кѡ гдⷭ҇ь ѡ҆снова̀ сїѡ́на, и҆ тѣ́мъ спасꙋ́тсѧ смире́ннїи люді́й є҆гѡ̀.

Wieczernia

Rdz 8,21 - 9,7; Prz 11,19 - 12,6
Rdz 8, 21

I PAN poczuł miłą woń, i PAN powiedział w swoim sercu: Nie będę więcej przeklinał ziemi z powodu człowieka, bo myśl serca człowieka jest zła od jego młodości. Nie wytracę więcej wszystkiego, co żyje, jak teraz uczyniłem.

И҆ ѡ҆бонѧ̀ гдⷭ҇ь воню̀ благоꙋха́нїѧ. И҆ речѐ гдⷭ҇ь бг҃ъ размы́сливъ: не приложꙋ̀ ктомꙋ̀ проклѧ́ти зе́млю за дѣла̀ человѣ́чєскаѧ, занѐ прилежи́тъ помышле́нїе человѣ́кꙋ прилѣ́жнѡ на ѕла̑ѧ ѿ ю҆́ности є҆гѡ̀: не приложꙋ̀ ᲂу҆̀бо ктомꙋ̀ порази́ти всѧ́кꙋю пло́ть живꙋ́щꙋю, ꙗ҆́коже сотвори́хъ:

22

Póki ziemia będzie trwać, nie ustaną siew i żniwo, zimno i gorąco, lato i zima, dzień i noc.

во всѧ̑ дни̑ землѝ сѣ́ѧтва и҆ жа́тва, зима̀ и҆ зно́й, лѣ́то и҆ весна̀, де́нь и҆ но́щь не преста́нꙋтъ.

Rdz 9, 1

I Bóg błogosławił Noego i jego synów, i powiedział im: Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, i napełniajcie ziemię.

И҆ блгⷭ҇вѝ бг҃ъ нѡ́а и҆ сы́ны є҆гѡ̀ и҆ речѐ и҆̀мъ: расти́тесѧ и҆ мно́житесѧ, и҆ напо́лните зе́млю и҆ ѡ҆блада́йте є҆́ю:

2

A strach i lęk przed wami będzie nad wszelkim zwierzęciem ziemi, nad wszelkim ptactwem nieba, nad wszystkim, co się porusza na ziemi, i nad wszelkimi rybami morza; oddane są w wasze ręce.

и҆ стра́хъ и҆ тре́петъ ва́шъ бꙋ́детъ на всѣ́хъ ѕвѣре́хъ земны́хъ (и҆ на всѣ́хъ скотѣ́хъ земны́хъ), на всѣ́хъ пти́цахъ небе́сныхъ и҆ на всѣ́хъ дви́жꙋщихсѧ по землѝ и҆ на всѣ́хъ ры́бахъ морски́хъ: въ рꙋ́цѣ ва́шы вда́хъ (ѧ҆̀).

3

Wszystko, co się porusza i żyje, będzie dla was pokarmem, podobnie jak rośliny zielone, daję wam to wszystko.

И҆ всѧ́кое дви́жꙋщеесѧ, є҆́же є҆́сть жи́во, ва́мъ бꙋ́детъ въ снѣ́дь: ꙗ҆́кѡ ѕе́лїе травно́е да́хъ ва́мъ всѐ.

4

Lecz nie będziecie jeść mięsa z jego życiem, to jest z jego krwią.

То́чїю мѧ́са въ кро́ви дꙋшѝ да не снѣ́сте.

5

A ja będę żądał waszej krwi, to jest waszego życia; od każdego zwierzęcia będę jej żądał, jak i od ręki człowieka; od ręki każdego brata jego będę żądał życia człowieka.

Кро́ви бо ва́шей, дꙋ́шъ ва́шихъ, ѿ рꙋкѝ всѧ́кагѡ ѕвѣ́рѧ и҆зыщꙋ̀ (є҆ѧ̀): и҆ ѿ рꙋкѝ человѣ́ка бра́та и҆зыщꙋ̀ є҆ѧ̀.

6

Kto przeleje krew człowieka, przez człowieka będzie przelana jego krew, bo na obraz Boga człowiek został stworzony.

Пролива́ѧй кро́вь человѣ́чꙋ, въ є҆ѧ̀ мѣ́стѡ є҆гѡ̀ пролїе́тсѧ: ꙗ҆́кѡ во ѡ҆́бразъ бж҃їй сотвори́хъ человѣ́ка.

7

Wy zaś bądźcie płodni i rozmnażajcie się; rozradzajcie się na ziemi i rozmnażajcie się na niej.

Вы́ же расти́тесѧ и҆ мно́житесѧ, и҆ напо́лните зе́млю, и҆ мно́житесѧ на не́й.

Prz 11, 19

Jak sprawiedliwość prowadzi do życia, tak do śmierci zmierza ten, kto naśladuje zło.

Сы́нъ првⷣный ражда́етсѧ въ живо́тъ: гоне́нїе же нечести́вагѡ въ сме́рть.

20

Ludzie przewrotnego serca budzą odrazę w PANU, a podobają mu się ci, których droga jest prawa.

Ме́рзость гдⷭ҇еви пꙋтїѐ развраще́нни, прїѧ́тни же є҆мꙋ̀ всѝ непоро́чнїи въ пꙋте́хъ свои́хъ.

21

Zły nie uniknie kary, choćby innych wezwał na pomoc, a potomstwo sprawiedliwych będzie ocalone.

Въ рꙋ́кꙋ рꙋ́цѣ вложи́въ непра́веднѡ, не без̾ мꙋ́ки бꙋ́детъ ѕлы́хъ: сѣ́ѧй же пра́вдꙋ прїи́метъ мздꙋ̀ вѣ́рнꙋ.

22

Czym złoty kolczyk w ryju świni, tym piękna kobieta pozbawiona roztropności.

Ꙗ҆́коже ᲂу҆серѧ́зь златы́й въ но́здрехъ свинїѝ, та́кѡ женѣ̀ ѕлоꙋ́мнѣй лѣ́пота.

23

Pragnieniem sprawiedliwych jest tylko dobro, oczekiwaniem zaś niegodziwych – gniew.

Жела́нїе првⷣныхъ всѐ благо́е, наде́жда же нечести́выхъ поги́бнетъ.

24

Jeden hojnie rozdaje, a jednak mu przybywa, drugi nad miarę skąpi, a ubożeje.

Сꙋ́ть, и҆̀же своѧ̑ сѣ́юще, мнѡ́жайшаѧ творѧ́тъ: сꙋ́ть же и҆ собира́юще чꙋжда̑ѧ, ᲂу҆малѧ́ютсѧ.

25

Człowiek szczodry będzie bogatszy, a kto innych syci, sam też będzie nasycony.

Дꙋша̀ блгⷭ҇ве́нна всѧ́каѧ проста́ѧ: мꙋ́жъ ꙗ҆́рый неблагоѡбра́зенъ.

26

Kto zatrzymuje zboże, tego lud przeklnie, a błogosławieństwo będzie nad głową tego, który je sprzedaje.

Оу҆держава́ѧй пшени́цꙋ ѡ҆ста́витъ ю҆̀ ꙗ҆зы́кѡмъ: продаѧ́й пшени́цꙋ скꙋ́пѡ, ѿ наро́да про́клѧтъ, блгⷭ҇ве́нїе же гдⷭ҇не на главѣ̀ подава́ющагѡ.

27

Kto pilnie szuka dobrego, zdobędzie przychylność, lecz kto szuka zła, przyjdzie ono na niego.

Творѧ́й блага̑ѧ и҆́щетъ блгⷣти добры̀: и҆́щꙋщаго же ѕла̑ѧ пости́гнꙋтъ є҆го̀.

28

Kto ufność pokłada w swych bogactwach, ten upadnie, a sprawiedliwi będą zielenić się jak latorośl.

Надѣ́ѧйсѧ на бога́тство своѐ, се́й паде́тъ: застꙋпа́ѧй же првⷣныхъ, то́й возсїѧ́етъ.

29

Kto niepokoi swój dom, odziedziczy wiatr, a głupi będzie sługą mądrego.

Не сматрѧ́ѧй своегѡ̀ до́мꙋ наслѣ́дитъ вѣ́тры: порабо́таетъ же безꙋ́мный разꙋ́мномꙋ.

30

Owoc sprawiedliwego jest drzewem życia; a kto zyskuje dusze, jest mądry.

Ѿ плода̀ пра́вды дре́во жи́зни прозѧба́етъ: ѿе́млютсѧ же безвре́меннѡ дꙋ́ши беззако́нныхъ.

31

Jeśli sprawiedliwy otrzyma zapłatę na ziemi, to tym bardziej niegodziwy i grzesznik.

А҆́ще првⷣный є҆два̀ спаса́етсѧ, нечести́вый же и҆ грѣ́шный гдѣ̀ ꙗ҆ви́тсѧ;

Prz 12, 1

Kto kocha karność, kocha wiedzę, a kto nienawidzi upomnienia, jest głupi.

Любѧ́й наказа́нїе лю́битъ чꙋ́вство: ненави́дѧй же ѡ҆бличе́нїѧ безꙋ́менъ.

2

Dobry człowiek zdobędzie łaskę PANA, ale PAN potępi podstępnego.

Лꙋ́чше ѡ҆брѣты́й блгⷣть ѿ гдⷭ҇а бг҃а: мꙋ́жъ же законопрестꙋ́пенъ премолча́нъ бꙋ́детъ.

3

Człowiek nie umocni się niegodziwością, lecz korzeń sprawiedliwych nie będzie poruszony.

Не и҆спра́витсѧ человѣ́къ ѿ беззако́ннагѡ: корє́нїѧ же првⷣныхъ не ѿи́мꙋтсѧ.

4

Żona cnotliwa jest koroną swego męża, ale ta, która go hańbi, jest jak zgnilizna w jego kościach.

Жена̀ мꙋ́жественнаѧ вѣне́цъ мꙋ́жꙋ своемꙋ̀: ꙗ҆́коже въ дре́вѣ че́рвь, та́кѡ мꙋ́жа погꙋблѧ́етъ жена̀ ѕлотво́рнаѧ.

5

Myśli sprawiedliwych są prawe, a rady niegodziwych zdradliwe.

Мы̑сли првⷣныхъ сꙋдьбы̑: ᲂу҆правлѧ́ютъ же нечести́вїи лє́сти.

6

Słowa niegodziwych czyhają na krew, lecz usta prawych ocalą ich.

Словеса̀ нечести́выхъ льсти̑ва въ кро́вь, ᲂу҆ста́ же пра́выхъ и҆зба́вѧтъ и҆̀хъ.