Paweł i Sylwan, i Tymoteusz do Cerkwi tesaloniczan w Bogu, Ojcu naszym, i w Panu, Jezusie Chrystusie.
Па́ѵелъ и҆ сїлꙋа́нъ и҆ тїмоѳе́й, цр҃кви солꙋ́нстѣй, ѡ҆ бз҃ѣ ѻ҆ц҃ѣ̀ на́шемъ и҆ гдⷭ҇ѣ і҆и҃сѣ хрⷭ҇тѣ̀:
Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i Pana, Jezusa Chrystusa.
блгⷣть ва́мъ и҆ ми́ръ ѿ бг҃а ѻ҆ц҃а̀ на́шегѡ, и҆ гдⷭ҇а і҆и҃са хрⷭ҇та̀.
Dziękować powinniśmy Bogu zawsze za was, bracia, jak to i godne jest, bo wzrasta niezmiernie wiara wasza i obfituje miłość każdego z was wszystkich, jednych ku drugim.
Благодари́ти до́лжни є҆смы̀ бг҃а всегда̀ ѡ҆ ва́съ, бра́тїе, ꙗ҆́коже досто́йно є҆́сть, ꙗ҆́кѡ превозраста́етъ вѣ́ра ва́ша, и҆ мно́житсѧ любо́вь є҆ди́нагѡ коегѡ́ждо всѣ́хъ ва́съ дрꙋ́гъ ко дрꙋ́гꙋ:
Tak że my sami chlubimy się wami w Cerkwiach Bożych ze względu na wytrwałość waszą i wiarę we wszystkich prześladowaniach waszych, i uciski, które znosicie.
ꙗ҆́кѡ самѣ̑мъ на́мъ хвали́тисѧ ѡ҆ ва́съ въ цр҃квахъ бж҃їихъ, ѡ҆ терпѣ́нїи ва́шемъ и҆ вѣ́рѣ во всѣ́хъ гоне́нїихъ ва́шихъ и҆ ско́рбехъ, ꙗ҆̀же прїе́млете,
Są one znakiem sprawiedliwego sądu Bożego, zmierzającego do uznania was za godnych Królestwa Bożego, dla którego też i cierpicie.
показа́нїе првⷣнагѡ сꙋда̀ бж҃їѧ, во є҆́же сподо́битисѧ ва́мъ црⷭ҇твїѧ бж҃їѧ, є҆гѡ́же ра́ди и҆ стра́ждете.
Jeśli nawet jest sprawiedliwym u Boga oddanie w zamian uciskiem tym, którzy was uciskają,
А҆́ще ᲂу҆́бѡ првⷣно ᲂу҆ бг҃а, возда́ти ско́рбь ѡ҆скорблѧ́ющымъ ва́съ,
to i wam uciskanym wytchnienie razem z nami podczas objawienia Pana, Jezusa z nieba, wespół z aniołami mocy Jego;
а҆ ва́мъ ѡ҆скорблѧ́ємымъ ѿра́дꙋ съ на́ми, во ѿкрове́нїи гдⷭ҇а і҆и҃са съ нб҃сѐ, со а҆́гг҃лы си́лы своеѧ̀,
w ogniu gorejącym On wymierzy karę nieznającym Boga i niesłuchającym Ewangelii Pana naszego, Jezusa Chrystusa.
во ѻ҆гнѝ пла́меннѣ даю́щагѡ ѿмще́нїе не вѣ́дꙋщымъ бг҃а и҆ не послꙋ́шающымъ бл҃говѣствова́нїѧ гдⷭ҇а на́шегѡ і҆и҃са хрⷭ҇та̀:
Oni to karę poniosą – zagładę wieczną przed obliczem Pańskim i przed chwałą mocy Jego,
и҆̀же мꙋ́кꙋ прїи́мꙋтъ, поги́бель вѣ́чнꙋю, ѿ лица̀ гдⷭ҇нѧ и҆ ѿ сла́вы крѣ́пости є҆гѡ̀,
a kiedy przyjdzie, aby ukazać chwałę w świętych swoich i aby być wielbionym wśród wszystkich, którzy uwierzyli, gdyż znalazło wiarę świadectwo nasze wobec was, w owym dniu.
є҆гда̀ прїи́детъ просла́витисѧ во ст҃ы́хъ свои́хъ и҆ ди́венъ бы́ти во всѣ́хъ вѣ́ровавшихъ, ꙗ҆́кѡ ᲂу҆вѣ́рисѧ свидѣ́тельство на́ше въ ва́съ, въ де́нь ѡ҆́нъ.
a kiedy przyjdzie, aby ukazać chwałę w świętych swoich i aby być wielbionym wśród wszystkich, którzy uwierzyli, gdyż znalazło wiarę świadectwo nasze wobec was, w owym dniu.
Бра́тїе, ᲂу҆вѣ́рисѧ свидѣ́тельство на́ше въ ва́съ въ де́нь ѻ҆́нъ.
I zawsze modlimy się za was, aby uznał was za godnych powołania Bóg nasz i spełnił wszelkie upodobanie dobroci i dzieło wiary w mocy,
За сїѐ и҆ мо́лимсѧ всегда̀ ѡ҆ ва́съ, да вы̀ сподо́битъ зва́нїю бг҃ъ на́шъ и҆ и҆спо́лнитъ всѧ́ко бл҃говоле́нїе бл҃гости и҆ дѣ́ло вѣ́ры въ си́лѣ,
aby chwalebne okazało się imię Pana naszego Jezusa Chrystusa w was, a wy w Nim, wedle łaski Boga naszego i Pana Jezusa Chrystusa.
ꙗ҆́кѡ да просла́витсѧ и҆́мѧ гдⷭ҇а на́шегѡ і҆и҃са хрⷭ҇та̀ въ ва́съ, и҆ вы̀ въ не́мъ, по блгⷣти бг҃а на́шегѡ и҆ гдⷭ҇а і҆и҃са хрⷭ҇та̀.
Prosimy was, bracia, jeśli chodzi o przyjście Pana naszego, Jezusa Chrystusa, i nasze zgromadzenie się przy Nim,
Мо́лимъ же вы̀, бра́тїе, ѡ҆ прише́ствїи гдⷭ҇а на́шегѡ і҆и҃са хрⷭ҇та̀ и҆ на́шемъ собра́нїи ѡ҆ не́мъ,
abyście nie dali się szybko zachwiać na umyśle i abyście nie dali się zastraszyć czy to przez ducha, czy to przez słowo, czy też przez list rzekomo od nas wysłany, jakoby już nastał Dzień Chrystusowy.
не ско́рѡ подвиза́тисѧ ва́мъ ѿ ᲂу҆ма̀, ни ᲂу҆жаса́тисѧ нижѐ дꙋ́хомъ, нижѐ сло́вомъ, ни посла́нїемъ а҆́ки ѿ на́съ по́сланнымъ, ꙗ҆́кѡ ᲂу҆жѐ настои́тъ де́нь хрⷭ҇то́въ.
W owym czasie, gdy Jezus nauczał, rzekł do Niego ktoś z tłumu: – Nauczycielu, powiedz bratu memu, aby się podzielił ze mną dziedzictwem.
Во вре́мѧ ѻ҆́но, ᲂу҆ча́щꙋ і҆и҃сꙋ, речѐ є҆мꙋ̀ нѣ́кїй ѿ наро́да: ᲂу҆чт҃лю, рцы̀ бра́тꙋ моемꙋ̀ раздѣли́ти со мно́ю достоѧ́нїе.
On zaś rzekł do niego: – Człowieku, kto Mnie ustanowił nad wami sędzią czy rozjemcą?
Ѻ҆́нъ же речѐ є҆мꙋ̀: человѣ́че, кто̀ мѧ̀ поста́ви сꙋдїю̀ и҆лѝ дѣли́телѧ над̾ ва́ми;
Rzekł zaś do nich: – Uważajcie i strzeżcie się wszelkiej zachłanności, albowiem nie na nadmiarze czyjegoś majątku polega życie jego.
Рече́ же къ ни̑мъ: блюди́те и҆ храни́тесѧ ѿ лихои́мства: ꙗ҆́кѡ не ѿ и҆збы́тка {внегда̀ и҆збы́точествовати} комꙋ̀ живо́тъ є҆гѡ̀ є҆́сть ѿ и҆мѣ́нїѧ є҆гѡ̀.
Rzekł zaś do swoich uczniów: Dlatego, mówię wam, nie martwcie się o duszę waszą, co byście jedli, ani o ciało, w co byście się przyodziali.
Рече́ же ко ᲂу҆чн҃кѡ́мъ свои́мъ: сегѡ̀ ра́ди гл҃ю ва́мъ: не пецы́тесѧ дꙋше́ю ва́шею, что̀ ꙗ҆́сте: ни тѣ́ломъ, во что̀ ѡ҆блече́тесѧ:
Dusza bowiem to więcej niż jedzenie, a ciało więcej niż odzienie.
дꙋша̀ бо́льши є҆́сть пи́щи, и҆ тѣ́ло ѻ҆де́жды.
Pomyślcie o krukach: nie sieją ani żną, nie mają ani mieszkań, ani spichlerzy, Bóg je karmi. O ileż więcej wy jesteście warci od ptaków?
Смотри́те вра̑нъ, ꙗ҆́кѡ не сѣ́ютъ, ни жнꙋ́тъ: и҆̀мже нѣ́сть сокро́вища, ни жи́тницы, и҆ бг҃ъ пита́етъ и҆̀хъ: кольмѝ па́че вы̀ є҆стѐ лꙋ́чши пти́цъ;
Któż z was, martwiąc się, może łokieć dołożyć do wzrostu swego?
Кто́ же ѿ ва́съ пекі́йсѧ мо́жетъ приложи́ти во́зрастꙋ своемꙋ̀ ла́коть є҆ди́нъ;
Jeśli więc nic nie możecie w sprawach tak małych, to czemu się o resztę martwicie?
А҆́ще ᲂу҆̀бо ни ма́ла чесѡ̀ мо́жете, что̀ ѡ҆ про́чихъ пече́тесѧ;
Pomyślcie o liliach, jak rosną, nie trudzą się, nie przędą, a powiadam wam: – Nawet Salomon w całej swej chwale nie był tak strojny jak jedna z nich.
Смотри́те крі́ны, ка́кѡ растꙋ́тъ: не трꙋжда́ютсѧ, ни прѧдꙋ́тъ: гл҃ю же ва́мъ, ꙗ҆́кѡ ни соломѡ́нъ во все́й сла́вѣ свое́й ѡ҆блече́сѧ, ꙗ҆́кѡ є҆ди́нъ ѿ си́хъ.
Jeśli więc roślinkę na polu, która dziś jest, a jutro do pieca się wrzuca, Bóg tak przyodziewa, to o ileż bardziej was, małoduszni?
А҆́ще же травꙋ̀, на селѣ̀ дне́сь сꙋ́щꙋ и҆ ᲂу҆́трѣ въ пе́щь вме́щемꙋ, бг҃ъ та́кѡ ѡ҆дѣва́етъ: кольмѝ па́че ва́съ, маловѣ́ри;
Wy także nie szukajcie, co byście jedli lub pili, ani nie dręczcie się;
И҆ вы̀ не и҆щи́те, что̀ ꙗ҆́сте, и҆лѝ что̀ пїе́те: и҆ не возноси́тесѧ:
tego wszystkiego bowiem narody tego świata poszukują, wasz Ojciec zaś wie, że tego potrzebujecie.
всѣ́хъ бо си́хъ ꙗ҆зы́цы мі́ра сегѡ̀ и҆́щꙋтъ: ва́шъ же ѻ҆ц҃ъ вѣ́сть, ꙗ҆́кѡ тре́бꙋете си́хъ:
Szukajcie raczej Królestwa Bożego, a wszystko to będzie wam dodane.
ѻ҆ба́че и҆щи́те црⷭ҇твїѧ бж҃їѧ, и҆ сїѧ̑ всѧ̑ приложа́тсѧ ва́мъ.
Rzecze Pan: – Kto więc jest wiernym zarządcą, mądrym, którego pan postawił nad służbą swoją, aby dawał jej o czasie należną porcję chleba?
Речѐ гдⷭ҇ь: Кто̀ ᲂу҆̀бо є҆́сть вѣ́рный строи́тель и҆ мꙋ́дрый, є҆го́же поста́витъ гдⷭ҇ь над̾ че́лѧдїю свое́ю, даѧ́ти во вре́мѧ житомѣ́рїе;
Błogosławiony ten sługa, który tak będzie czynił, gdy pan nadejdzie.
Бл҃же́нъ ра́бъ то́й, є҆го́же прише́дъ госпо́дь є҆гѡ̀ ѡ҆брѧ́щетъ творѧ́ща та́кѡ:
Zaprawdę, mówię wam, że nad całym swoim majątkiem postawi go.
вои́стиннꙋ гл҃ю ва́мъ, ꙗ҆́кѡ над̾ всѣ́мъ и҆мѣ́нїемъ свои́мъ поста́витъ є҆го̀.
Gdyby zaś sługa ów w sercu swym powiedział: – Zwleka pan mój z przyjściem swoim – i zacząłby bić sługi i służebnice, i jeść, i pić, i upijać się,
А҆́ще же рече́тъ ра́бъ то́й въ се́рдцы свое́мъ: косни́тъ господи́нъ мо́й прїитѝ: и҆ на́чнетъ би́ти рабы̑ и҆ рабы̑ни, ꙗ҆́сти же и҆ пи́ти и҆ ᲂу҆пива́тисѧ:
przyjdzie pan sługi tego w dniu, którego nie oczekuje, i w godzinie, której nie zna, i rozetnie go na pół, i dział mu wymierzy wśród niewiernych.
прїи́детъ господи́нъ раба̀ тогѡ̀ въ де́нь, во́ньже не ча́етъ, и҆ въ ча́съ, во́ньже не вѣ́сть: и҆ расте́шетъ є҆го̀, и҆ ча́сть є҆гѡ̀ съ невѣ́рными положи́тъ.
Ten zaś sługa, który poznał wolę pana swego, a nie przygotował się albo nie postąpił zgodnie z jego wolą, otrzyma wielką chłostę;
То́й же ра́бъ вѣ́дѣвый во́лю господи́на своегѡ̀, и҆ не ᲂу҆гото́вавъ, ни сотвори́въ по во́ли є҆гѡ̀, бїе́нъ бꙋ́детъ мно́гѡ:
który zaś nie poznał, a postąpił karygodnie, otrzyma małą chłostę. Od każdego, któremu wiele zostało dane, wiele wymagać się będzie, a od tego, któremu wiele zostało powierzone, więcej zażądają.
не вѣ́дѣвый же, сотвори́въ же достѡ́йнаѧ ра́намъ, бїе́нъ бꙋ́детъ ма́лѡ. Всѧ́комꙋ же, є҆мꙋ́же дано̀ бꙋ́детъ мно́гѡ, мно́гѡ взы́щетсѧ ѿ негѡ̀: и҆ є҆мꙋ́же преда́ша мно́жайше, мно́жайше про́сѧтъ {и҆стѧ́жꙋтъ} ѿ негѡ̀.