Aleksy Teklacki (1923)

Wspomnienie świętego ALEKSEGO Teklackiego* przypada 18 stycznia/31 stycznia.

Św. Aleksy (Szuszania) urodził się w roku 1852. Pochodził z Mingrelii w Gruzji. Kiedy miał szesnaście lat, umarł jego ojciec. Potem św. Aleksy udał się w pielgrzymkę do Ziemi Świętej. Stamtąd pojechał do Konstantynopola, do stryja, dobrze prosperującego kupca. Tam poczuł powołanie do życia duchowego, ale nie mógł się zdecydować na opuszczenie rodziny, o którą troskę powierzył mu ojciec. Którejś nocy, targany sprzecznymi myślami, nie mógł zasnąć i usłyszał głos, który polecił mu zdać się na Opatrzność Bożą. Wtedy św. Aleksy zamknął się w pokoju i spędził kilka miesięcy poszcząc, modląc się i rozmyślając nad Pismem Świętym.

Po powrocie do Gruzji zamieszkał w pobliżu żeńskiego monasteru w Teklati i zaczął prowadzić surowe życie ascetyczne, chodząc po wsiach, opiekując się chorymi na gruźlicę i cholerę, pomagając chować samotnych biedaków. Żarliwie głosił Słowo Boże i dawał przykład życia ewangelicznego. Pod wpływem św. Aleksego jego matka, brat i młodsza siostra także przyjęli postrzyżyny do stanu monastycznego.

Św. Aleksy odbył pielgrzymkę na Świętą Górę Atos, potem odwiedził Ławrę Kijowo-Pieczorską i znów powrócił do Gruzji, aby uprawiać ascezę. W roku 1855 zamieszkał w monasterze Gelati, gdzie napisał wiele dzieł duchowych. Potem przeniósł się do monasteru Chobi i tutaj został wyświęcony w roku 1888 na hieromnicha.

Po dwóch latach św. Aleksy zachorował i powrócił do monasteru Teklati, gdzie były mniszkami jego matka i siostra. Kiedy się podleczył, wybudował sobie celę na górze nieopodal rodzinnej wsi (1891) i razem z kilkoma uczniami praktykował tu ascezę. Podczas modlitwy brał na ramiona ciężki krzyż, naśladując Szymona Cyrenejczyka, który niósł na Golgotę krzyż Pański. Św. Aleksy zawsze był bliski ludowi, który kochał go jak ojca.

W roku 1915 zachorował. Opuścił uczniów i udał się do swoich kuzynek mniszek, aby spędzić u nich ostatnie lata życia. Św. Aleksy zmarł w roku 1923. Jego relikwie znaleziono w stanie nietkniętym rozkładem. W roku 1960 przeniesiono je do monasteru, który powstał wokół jego celi.

[*] Św. Aleksy jest czczony w Gruzińskim Kościele Prawosławnym.

Za: Synaksarion. Styczeń, Wydawnictwo „Bratczyk”, Hajnówka 2014, s. 289-290.