Dymitr, metropolita Rostowa (1709)

Zdjęcie przedstwiającego postać św. Dymitr, metropolita Rostowa (1709)

DYMITR, metropolita Rostowa nad Donem (Swiatitiel Dimitrij, mitropolit Rostowskij), 23 maja/5 czerwca (Sobór świętych rostowsko-jarosławskich), 21 września/4 października (rocznica otwarcia relikwii w 1752 r.) i 28 października/10 listopada (rocznica śmierci), zm. 1709

Urodził się w końcu 1651 r. w miasteczku Makarowo koło Kijowa. Jego ojciec był Kozakiem. Wychowaniem dziecka zajmowała się głównie matka.

Dymitr nie ukończył nauki w Kijowskiej Brackiej Szkole, która została zniszczona podczas wojny z Polakami. Mając siedemnaście lat wstąpił do monasteru, złożył śluby zakonne i otrzymał imię Dymitr. Wkrótce zasłynął jako niezwykle zdolny kaznodzieja. Był ihumenem, a potem archimandrytą kilku monasterów. W 1684 r. rozpoczął pracę nad "Żywotami świętych", które przez długie wieki były ulubioną lekturą narodu ruskiego. Wyświęcony w 1701 r. na metropolitę syberyjskiego i tobolskiego, z powodu choroby pozostał w Moskwie. Po roku objął katedrę metropolity rostowskiego. W 1705 r. w Rostowie zakończył pracę nad swym dwunastotomowym, hagiograficznym dziełem.

Będąc metropolitą, Dymitr zwracał szczególną uwagę na należyte wypełnianie obowiązków przez duchowieństwo. W tym celu napisał m.in. "Pouczenie dla duchowieństwa" oraz dla dzieci duchownych założył specjalną szkołę. Był autorem pieśni cerkiewnych oraz wielu dzieł dotyczących obrony wiary prawosławnej przed herezjami. Prowadził wyjątkowo skromne życie. Głosił niezwykle żywe i proste kazania i już za życia był głęboko szanowany.

Metropolita Dymitr zmarł 28 października 1709 r. Zgodnie ze swym życzeniem został pochowany w trumnie wyłożonej kartkami z brudnopisu w Monasterze Jakowlewskim w Rostowie. W 1752 r. stwierdzono, że jego ciało nie uległo rozkładowi. Został kanonizowany przez Rosyjską Cerkiew Prawosławną w 1757 r. Jest jednym z największych ruskich pisarzy religijnych. Jego kult wykracza daleko poza granice Rosji.

Do św. Dymitra wierni kierują modlitwy w intencji wdów, sierot, żebraków, cierpiących i pozbawionych obrony. Jest też adresatem kobiet cierpiących z powodu chorób piersi.

Święty przedstawiany jest jako mężczyzna w sile wieku w biskupim stroju i wysokiej mitrze na głowie. Ma niedługą brodę, długie włosy, kosmykami spadające na ramiona i plecy. Zależnie od wersji ikony różny jest układ rąk świętego. Na niektórych trzyma zamkniętą (lub otwartą ku niemu) księgę, na innych prawą ręką błogosławi, a w lewej trzyma biskupi żezł.

Imię Dymitr pochodzi od greckiego słowa demetrios - "wiejski, rolniczy".

opr. Jarosław Charkiewicz