Zostań przyjacielem cerkiew.pl
GERASIM JORDAŃSKI, mnich (Prepodobnyj Gierasim iże na Iordanie), 4/17 marca.
Urodził się w Licji w Azji Mniejszej. Spośród rówieśników wyróżniał się niezwykłą pokorą. Jeszcze będąc młodzieńcem opuścił dom rodzinny, aby poznać życie pustelników. Najpierw udał się do Egiptu, a następnie do Palestyny, gdzie osiedlił się niedaleko Morza Martwego. Tam mieszkał do połowy V w. Następnie nad rzeką Jordan niedaleko Jerycha rozpoczął budowę monasteru. Pobożność i ascetyczne życie mnicha przyciągnęły do niego wielu uczniów. Nie opodal wzniesiono dla nich monaster cenobicki, w którym szkolono kandydatów do życia pustelniczego.
Przełożony narzucił swym braciom wyjątkowo surową regułę zakonną. Pięć dni powszednich spędzali na modlitwie i wyplataniu koszy, żywiąc się wyłącznie chlebem i wodą. W soboty i niedziele zbierali się razem na Świętą Liturgię i Eucharystię, po której można było spożyć gotowaną strawę oraz nieco wina.
Zgłębiając nauki Chrystusa, pewnego razu Gerasim zbłądził w kwestiach teologicznych. Na właściwą drogę naprowadził go św. Eutymiusz Wielki, który został jego wielkim przyjacielem.
Gerasim zasnął snem wiecznym w 475 r. Na ikonach czasem przedstawiany jest w towarzystwie lwa. Słynna księga „Łąka duchowa” opowiada o tym, jak święty uleczył kiedyś lwa wyciągając z jego łapy cierń. Następnie przyuczył wdzięczne zwierzę, które nazwał Jordanem, do zdobywania pożywienia i noszenia ciężarów dla wspólnoty. Po śmierci Gerasima, Jordan położył się przy grobie pana i wkrótce padł.
Do św. Gerasima wierni kierują modlitwy o poskromienie dzikich zwierząt.
W prawosławnej ikonografii święty przedstawiany jest w sposób bardzo charakterystyczny. Jest starcem w czarnym mniszym habicie, z siwą, rozdwajającą się u dołu brodą. Prawą ręką błogosławi, a w lewej trzyma zwój z napisem: "Imieniem Pańskim zwierzęta są posłuszne". U stóp świętego leży lub siedzi lew.
oprac. Jarosław Charkiewicz