Zostań przyjacielem cerkiew.pl
JAN KLIMAK, mnich (Prepodobnyj Ioann Lestwicznik), 30 marca/12 kwietnia i czwarta niedziela Wielkiego Postu.
Urodził się około 569 r. w bliżej nieznanym miejscu. Pierwsze informacje na temat jego życia pochodzą z czasów, gdy miał szesnaście lat. Przybył wówczas na górę Synaj i zapragnął całkowicie poświęcić się Bogu, rozwijając w sobie szczególne posłuszeństwo.
Mając dwadzieścia lat Jan złożył śluby zakonne i oddał się woli wybranego ojca duchowego o imieniu Makary. Już wówczas starcy przepowiedzieli, iż w przyszłości będzie "gwiazdą życia duchowego". Przez dziewiętnaście lat mieszkał pod kierunkiem swego opiekuna. Po jego śmierci odszedł na pustynię, by resztę życia spędzić w poście, modlitwie, odosobnieniu i milczeniu. Szczególnie głęboko w jego sercu tkwiła modlitwa i miłość do Boga. Nigdy nie opuszczała go pokuta i smutek z powodu grzechów. Wiele czasu poświęcał też umartwianiu ciała, każde pożywienie spożywał w niezwykle skromnych ilościach.
Po czterdziestu latach ascezy, Jan został ihumenem monasteru na Synaju. Pełnił tę funkcję przez cztery lata, po czym zdecydował się ponownie odejść na pustynię. Tam zmarł w 649 r. mając osiemdziesiąt lat.
Najpopularniejszy pisarz ascetyczny owego okresu pozostawił dla potomnych wskazówki jak należy prowadzić życie duchowe, aby otrzymać zbawienie. Zawarł je w utworze zwanym "Drabina do raju" ("Lestwica"), w którym przedstawił trzydzieści szczebli duchowej pracy nad sobą w celu osiągnięcia doskonałości moralnej. Dzieło to było popularne zarówno na Wschodzie jak i na Zachodzie. Przyczyniło się też do pojawienia się "drabiny do niebios" - nowego tematu w ikonografii bizantyjskiej.
W ikonografii święty przedstawiany jest jako siwobrody, nieco łysiejący starzec w czarnych szatach mnicha wielkiej schimy. Zależnie od typu wyobrażenia trzyma księgę lub zwój, a prawą ręką błogosławi. Poza przedstawieniami indywidualnymi święty ukazywany jest na ikonach "Drabiny do raju", gdzie niekiedy trzyma zwój z napisem: "Widzicie, bracia, wąska jest droga wiodąca do rajskich szerokości, a szeroka do piekła" oraz w towarzystwie innych nie wymienionych z imienia mnichów
Imię Jan pochodzi z języka hebrajskiego i oznacza "Bóg jest łaskawy".