Zostań przyjacielem cerkiew.pl
JAN WŁOSATY, błogosławiony, rostowski cudotwórca (Błażennyj Ioann Własatyj, Rostowskij czudotworec), 23 maja/5 czerwca (Sobór świętych rostowsko-jarosławskich), 3/16 września (rocznica śmierci) i 12/25 listopada.
Żył w Rostowie w XVI w. Nie znamy daty ani miejsca jego urodzenia. Również o jego życiu dotarło do nas niewiele wiadomości.
Błogosławiony Jan dobrowolnie przyjął na siebie brzemię szaleńca Bożego. Z tego powodu, uważany za żebraka, często był poniżany przez mieszkańców miasta. Poświęcając wiele czasu modlitwie chodził po ulicach Rostowa. Nie miał stałego miejsca zamieszkania, tylko czasami na krótki odpoczynek udawał się do domu pewnej wdowy-staruszki lub do swego ojca duchowego, kapłana imieniem Piotr. Po wielu trudach życia 3 września 1580 r. zmarł. Owa wdowa i opiekun duchowy pochowali go za miastem przy drewnianej cerkwi św. Własjusza. W dzień pogrzebu błogosławionego szalała straszna burza.
Po pewnym czasie wierni zaczęli przybywać na mogiłę Jana i brali z niej na pamiątkę ziemię. Wielu w ten sposób odzyskiwało zdrowie. Świętego zaczęto nazywać "miłościwym". W gronie uzdrowionych znalazł się też metropolita rostowski Cyryl i pewien bogaty kupiec rostowski Michał Guriew. On właśnie w końcu XVII w. ufundował na miejscu dwóch starych cerkwi - św. Własjusza i św. Jana Chrzciciela jedną murowaną, dedykowaną błogosławionemu Janowi. W jej podziemiach złożono relikwie świętego, nieodłączny w jego ziemskich podróżach napisany po łacinie Psałterz oraz duży cyprysowy krzyż.
Na ikonach święty przedstawiany jest w sięgającej ziemi koszuli, z laską w jednej ręce i niekiedy zwojem w drugiej. Jest mężczyzną w średnim wieku z niedługą, okrągłą brodą. Charakterystyczne są jego bujne włosy, spadające obfitymi kosmykami na piersi, ramiona i plecy.
Imię Jan pochodzi z języka hebrajskiego i oznacza "Bóg jest łaskawy".
opr. Jarosław Charkiewicz