Zostań przyjacielem cerkiew.pl
JULIAN z Egiptu, kapłan, męczennik (Swiaszczennomuczenik Iulian Jegipietskij), 8/21 stycznia, zm. 313
Pochodził z egipskiego miasta Arsinoe. Zmuszony przez rodziców, w wieku osiemnastu lat, ożenił się z bogatą i pobożną dziewicą imieniem Bazylissa. Jeszcze przez ślubem postawił narzeczonej warunek, że będąc małżonkami pozostaną w czystości. Ta zgodziła się, a wypadki tego typu w hagiografii nie należą do rzadkości.
Po śmierci rodziców małżonkowie całkowicie oddali się Bogu. Julian założył monaster męski, a Bazylissa żeński. Oboje sprawowali funkcje przełożonych wspólnot.
Tymczasem, za cesarza Dioklecjana, wybuchło krwawe prześladowanie chrześcijan. Julian w swym domu-monasterze dawał schronienie kapłanom. Z tego powodu doniesiono na niego cesarskiemu namiestnikowi Marcjanowi, który nakazał go aresztować i wtrącić do więzienia. Tam swą gorliwą wiarą pozyskał dla Chrystusa dwudziestu rzymskich żołnierzy. Wówczas namiestnik rozkazał zastosować wobec niego najbardziej wyszukane tortury. Widząc radość z jaką męczennik znosi cierpienia, syn Marcjana Celzjusz uwierzył w Chrystusa. Jego żona - Marcjanilla, będąca świadkiem jak Julian wskrzesił zmarłego, też porzuciła pogaństwo. Kapłan imieniem Antoni ochrzcił zarówno ją jak i wskrzeszonego poganina, którego nazwano Anastazym. Wszyscy oni zginęli (wraz z 20 żołnierzami i 7 młodzieńcami) pod mieczem. Miało to miejsce w 313 r. Niektórzy odnoszą ich śmierć do 305 r.
Męczennicy zostali wpisani do Rzymskiego Martyrologium, stąd ich kult w Kościele zachodnim. Relikwie świętych małżonków Juliana i Bazylissy znajdują się w kryształowej trumnie w katedrze w Chieri w Piemoncie. Znajduje się tu również srebrna figura przedstawiająca św. Juliana jako rzymskiego żołnierza z mieczem i palmę, chociaż Julian nigdy nie był żołnierzem rzymskim.
Imię Julian pochodzi od łacińskiego imienia Julianus, które oznacza "należący do rodu Julii".
opr. Jarosław Charkiewicz