Łucja, dziewica (301)

ŁUCJA RZYMSKA, męczennica (Muczenica Łukija diewa, Rimskaja), 6/19 lipca.

Pochodziła z Kampanii. W młodości pogański król o imieniu Ryks wziął ją do niewoli i próbował skłonić do złożenia ofiary bożkom i prowadzenia nieczystego życia. Jednak Łucja zdecydowanie sprzeciwiła się temu, przez co w oczach władcy zyskał wielki szacunek. Król sam przyjął chrześcijaństwo, a świętej przekazał do dyspozycji jedną ze swych komnat, gdzie mogła spokojnie spędzać długie godziny na modlitwie.

Po dwudziestu latach, w 301 r., Łucja wraz z władcą, który pozostawił swoje królestwo i rodzinę, udała się do Rzymu. Tam prefekt skazał ich na ścięcie mieczem.

W ikonografii wyobrażenia świętej nie odbiegają niczym od typowych przedstawień męczennic. Jest kobietą w długiej szacie, chuście (najczęściej czerwonej) na głowie i z krzyżem w dłoni. Zazwyczaj na ikonach spotykamy ją w gronie innych męczenników, których pamięć Cerkiew czci tego samego dnia.

oprac. Jarosław Charkiewicz