Tabita z Jafy (I)

Zdjęcie przedstwiającego postać św. Tabita z Jafy (I)

TABITA, sprawiedliwa (Prawiednaja Tawifa), 25 października/7 listopada i IV niedziela po Passze (o Paralityku).

Święta Tabita była wdową i należała do chrześcijańskiej wspólnoty w Joppie (obecnie Jaffa). Znana była ze swego miłosierdzia i dobrych uczynków. Zdarzyło się, że ciężko zachorowała i nieoczekiwanie umarła. W tym czasie, apostoł Piotr głosił Ewangelię w Lyddzie (obecnie Lod), która leży niedaleko Joppy. Wysłano do niego posłańców z prośbą o przybycie. Kiedy apostoł przybył, święta już nie żyła. Piotr, skłoniwszy kolana, wzniósł gorącą modlitwę do Boga, a następnie podszedł do łóżka i powiedział: "Tabito, wstań!". Bóg wskrzesił Tabitę i przywrócił ją do zdrowia (Dz 9,40).

Święta Tabita jest uważana za patronkę krawców i szwaczek, gdyż znana była z szycia płaszczy, sukni i innych ubrań (Dz 9,39).

Imię Tabita (gr. Dorkas) pochodzi z języka aramejskiego i oznacza "gazela".

opr. Piotr Makal