Włodzimierz, metropolita Kijowa (1918)

WŁODZIMIERZ (Bogojawleńskij), metropolita Kijowa, męczennik (Swiaszczennomuczenik Władimir, mitropolit Kijewskij i Galickij), 25 stycznia/7 lutego i niedziela po 25 stycznia/7 lutego (Sobór nowych męczenników rosyjskich), zm. 1918

Metropolita Włodzimierz (w życiu świeckim Wasyl Nikiforowicz Bogojawlenski) urodził się w 1848 r. w Guberni Tambowskiej, w rodzinie duchownego. Po ukończeniu Kijowskiej Akademii Teologicznej w 1874 r. został wyświęcony na duchownego. Dwanaście lat później, po śmierci żony złożył śluby zakonne. W 1888 r. został biskupem staroruskim (od nazwy miasta Stara Rusa).

Następnie kierował kilkoma innymi diecezjami, w tym moskiewską i petersburską, a w 1915 r. objął Diecezję Kijowską.

Metropolita Włodzimierz był znany z antyradzieckich wypowiedzi. Gdy wrócił z Moskwy, gdzie uczestniczył w obradach Soboru Lokalnego 1917 r., prześladowania przybrały na sile. 25 stycznia 1918 r. do jego domu wkroczyli żołnierze i wyprowadzili go na zewnątrz. Około trzysta metrów od wejścia do Ławry Kijowsko-Pieczerskiej na małej polance odbyła się egzekucja.

Przed rozstrzelaniem hierarcha uniósł do góry ręce i modlił się: "Panie! Wybacz moje grzechy umyślne i nieumyślne i przyjmij ducha mojego w pokoju". Następnie błogosławiąc zabójców powiedział: "Niech Pan wam wybaczy". Padły strzały. Z zabitego zdjęto wszystkie przedmioty przedstawiające jakąkolwiek wartość. Następnego dnia na jego ciele, poza ranami postrzałowymi, stwierdzono rany zadane bagnetem.

Metropolita Włodzimierz był pierwszym biskupem-męczennikiem rewolucji 1917 r. Został kanonizowany przez Rosyjski Kościół Prawosławny w 1992 r.

Na ikonach święty przedstawiany jest zwykle w biskupiej mantii, białym kłobuku i z panagiją na szyi. Jest starszym mężczyzną z ciemną, niezbyt długą brodą. W dłoni zazwyczaj trzyma krzyż.

Imię Włodzimierz jest pochodzenia słowiańskiego i składa się z członów: włodzi - od słowa oznaczającego "panować" oraz mir - "pokój".

oprac. Jarosław Charkiewicz