owoc bowiem to duchowy jest we wszelkiej dobroci i sprawiedliwości, i prawdzie
Бра́тїе, ꙗ҆́кѡ ча̑да свѣ́та ходи́те: пло́дъ бо дх҃о́вный є҆́сть во всѧ́цѣй бл҃госты́ни и҆ пра́вдѣ и҆ и҆́стинѣ:
badając, co się Panu podoba.
и҆скꙋша́юще, что̀ є҆́сть бл҃гоꙋго́дно бг҃ови:
I nie uczestniczcie w bezowocnych dziełach ciemności, ale raczej je obnażajcie.
и҆ не приѡбща́йтесѧ къ дѣлѡ́мъ неплѡ́днымъ тьмы̀, па́че же и҆ ѡ҆блича́йте.
O tym bowiem, co potajemnie dzieje się przez nie, wstyd nawet mówić.
Быва́ємаѧ бо ѡ҆́тай ѿ ни́хъ, сра́мно є҆́сть и҆ глаго́лати.
Wszystko zaś, co obnażone, dzięki światłu staje się jawne.
Всѧ̑ же ѡ҆блича́ємаѧ ѿ свѣ́та ꙗ҆влѧ́ютсѧ, все́ бо ꙗ҆влѧ́емое свѣ́тъ є҆́сть:
Bo wszystko, co jawne, światłością jest. Dlatego mówi: Wstań, który śpisz, i powstań z martwych, a oświeci cię Chrystus.
сегѡ̀ ра́ди глаго́летъ: воста́ни, спѧ́й, и҆ воскреснѝ ѿ ме́ртвыхъ, и҆ ѡ҆свѣти́тъ тѧ̀ хрⷭ҇то́съ.
Baczcie więc, jak uważnie postępujecie: nie jak niemądrzy, ale jak mądrzy,
Блюди́те ᲂу҆̀бо, ка́кѡ ѡ҆па́снѡ хо́дите, не ꙗ҆́коже немꙋ́дри, но ꙗ҆́коже премꙋ́дри,
dobrze wykorzystując czas, bo dni są złe.
и҆скꙋпꙋ́юще вре́мѧ, ꙗ҆́кѡ дні́е лꙋка́ви сꙋ́ть.
Dlatego nie bądźcie bezmyślni, ale starajcie się zrozumieć, co jest wolą Bożą.
Сегѡ̀ ра́ди не быва́йте несмы́сленни, но разꙋмѣва́йте, что̀ є҆́сть во́лѧ бж҃їѧ.
I nie u pijajcie się winem, w którym jest rozwiązłość, lecz napełniajcie się Duchem,
И҆ не ᲂу҆пива́йтесѧ вїно́мъ, въ не́мже є҆́сть блꙋ́дъ: но па́че и҆сполнѧ́йтесѧ дх҃омъ,
przemawiając do siebie samych w psalmach, hymnach, pieśniach duchowych, wyśpiewując i śpiewając w sercach waszych Panu,
глаго́люще себѣ̀ во ѱалмѣ́хъ и҆ пѣ́нїихъ и҆ пѣ́снехъ дꙋхо́вныхъ, воспѣва́юще и҆ пою́ще въ сердца́хъ ва́шихъ гдⷭ҇еви,
Rzecze Pan: Baczcie, byście nie wzgardzili jednym z tych maluczkich, mówię bowiem wam, że aniołowie ich w niebiosach nieustannie oglądają oblicze Ojca Mego niebiańskiego.
Речѐ гдⷭ҇ь: Блюди́те, да не пре́зрите є҆ди́нагѡ (ѿ) ма́лыхъ си́хъ: гл҃ю бо ва́мъ, ꙗ҆́кѡ а҆́гг҃ли и҆́хъ на нб҃сѣ́хъ вы́нꙋ ви́дѧтъ лицѐ ѻ҆ц҃а̀ моегѡ̀ нбⷭ҇нагѡ.
Przyszedł bowiem Syn Człowieczy, by znaleźć i zbawić, co zginęło.
Прїи́де бо сн҃ъ чл҃вѣ́ческїй (взыска́ти и҆) спⷭ҇тѝ поги́бшаго.
Jak wam się wydaje? Gdyby u jakiegoś człowieka było sto owiec i zbłąkała się jedna z nich, czyż nie zostawi dziewięćdziesięciu dziewięciu w górach i odszedłszy nie [będzie] szukał zbłąkanej?
Что̀ ва́мъ мни́тсѧ; А҆́ще бꙋ́детъ нѣ́коемꙋ человѣ́кꙋ сто̀ ѻ҆ве́цъ, и҆ заблꙋ́дитъ є҆ди́на ѿ ни́хъ: не ѡ҆ста́витъ ли де́вѧтьдесѧтъ и҆ де́вѧть въ гора́хъ и҆ ше́дъ и҆́щетъ заблꙋ́ждшїѧ;
A gdyby się stało, że ją odnajdzie, to amen, mówię wam, że z tej raduje się bardziej niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu, które się nie zabłąkały.
и҆ а҆́ще бꙋ́детъ {приключи́тсѧ} ѡ҆брѣстѝ ю҆̀, а҆ми́нь гл҃ю ва́мъ, ꙗ҆́кѡ ра́дꙋетсѧ ѡ҆ не́й па́че, не́же ѡ҆ девѧти́десѧтихъ и҆ девѧтѝ не заблꙋ́ждшихъ.
Tak nie jest wolą Ojca waszego niebiańskiego, aby zginął jeden z tych maluczkich.
Та́кѡ нѣ́сть во́лѧ пред̾ ѻ҆ц҃е́мъ ва́шимъ нбⷭ҇нымъ, да поги́бнетъ є҆ди́нъ ѿ ма́лыхъ си́хъ.
Jeśli zgrzeszy przeciw tobie brat twój, idź, upomnij go na osobności. Jeśli cię posłucha, pozyskałeś brata twego.
А҆́ще же согрѣши́тъ къ тебѣ̀ бра́тъ тво́й, и҆дѝ и҆ ѡ҆бличѝ є҆го̀ междꙋ̀ тобо́ю и҆ тѣ́мъ є҆ди́нѣмъ: а҆́ще тебѐ послꙋ́шаетъ, приѡбрѣ́лъ є҆сѝ бра́та твоего̀:
Jeśli zaś nie posłucha, weź ze sobą jednego lub dwóch, aby na zeznaniu dwóch lub trzech świadków oparł się każdy osąd.
а҆́ще ли тебѐ не послꙋ́шаетъ, поимѝ съ собо́ю є҆щѐ є҆ди́наго и҆лѝ два̀, да при ᲂу҆стѣ́хъ двою̀ и҆лѝ трїе́хъ свидѣ́телей ста́нетъ всѧ́къ глаго́лъ:
Jeśli zaś nie posłucha ich, powiedz Cerkwi. Jeśli zaś i Cerkwi nie posłucha, niech będzie dla ciebie jak poganin i celnik.
а҆́ще же не послꙋ́шаетъ и҆́хъ, повѣ́ждь цр҃кви: а҆́ще же и҆ цр҃ковь преслꙋ́шаетъ, бꙋ́ди тебѣ̀ ꙗ҆́коже ꙗ҆зы́чникъ и҆ мыта́рь.
Amen, mówię wam, cokolwiek zwiążecie na ziemi, będzie związane niebiosach, i cokolwiek rozwiążecie na ziemi, będzie rozwiązane w niebiosach.
А҆ми́нь (бо) гл҃ю ва́мъ: є҆ли̑ка а҆́ще свѧ́жете на землѝ, бꙋ́дꙋтъ свѧ̑зана на нб҃сѝ: и҆ є҆ли̑ка а҆́ще разрѣшитѐ на землѝ, бꙋ́дꙋтъ разрѣшє́на на нб҃сѣ́хъ.
Znowu amen mówię wam, że jeśliby dwóch z was zgodziło się na ziemi w każdej rzeczy, o którą by prosili, dana im będzie od Ojca Mego, Który jest w niebiosach.
Па́ки а҆ми́нь гл҃ю ва́мъ, ꙗ҆́кѡ а҆́ще два̀ ѿ ва́съ совѣща́ета на землѝ ѡ҆ всѧ́цѣй ве́щи, є҆ѧ́же а҆́ще про́сита, бꙋ́детъ и҆́ма ѿ ѻ҆ц҃а̀ моегѡ̀, и҆́же на нб҃сѣ́хъ:
Gdzie bowiem jest dwóch lub trzech zgromadzonych w imię Moje, tam jestem pośród nich.
и҆дѣ́же бо є҆ста̀ два̀ и҆лѝ трїѐ со́брани во и҆́мѧ моѐ, тꙋ̀ є҆́смь посредѣ̀ и҆́хъ.