Zostań przyjacielem cerkiew.pl
ARSENIUSZ WIELKI, mnich (Prepodobnyj Arsienij Wielikij), 8/21 maja.
Urodził się około 354 r. Pochodził z bogatej rzymskiej rodziny. Otrzymał wspaniałe i wszechstronne wykształcenie. Po wyświęceniu na diakona został wezwany na dwór cesarza Teodozego I. Władca poprosił go, by zajął się wychowaniem i kształceniem jego dzieci: Arkadiusza i Honoriusza nie zważając na ich pochodzenie. Arseniusz przyjął tę propozycję.
Święty wychowywał cesarskie dzieci w duchu pokory i szacunku dla innych. Oddanego zajęciu nauczyciela otoczyła sława, która ciążyła na jego pokornej duszy. Uprosił więc cesarza, by pozwolił mu opuścić dwór i udać się do Egiptu na pustynię, aby tam prowadzić w milczeniu ascetyczne życie. Tak też się stało około 400 r.
Arseniusz żył pod opieką najlepszych starców i został wielkim ascetą. Z pokorą wypełniał wszystkie ich polecenia oraz praktykował nieustanną modlitwę. Najczęściej widywano go ze łzami w oczach i słowami modlitwy na ustach, gdy siedział wyplatając z liści palmowych kosze. Kiedy książę Arkadiusz dowiedział się, czym zajmuje się jego nauczyciel posłał mu bogate dary. Ten jednak, wierny ślubom zakonnym, odmówił ich przyjęcia, na dwór cesarski przesyłał swe błogosławieństwo.
Arseniusz Wielki jest autorem czterdziestu czterech maksym i przypowieści moralnych, m.in. powiedzenia: "Często żałowałem tego, co powiedziałem, lecz nigdy, że powstrzymałem język od mówienia".
Święty zmarł mając dziewięćdziesiąt pięć lat, po pięćdziesięciu latach zakonnych trudów. Był to 449 lub 450 r. Za jego niezwykłą pokorę Cerkiew nazwała go "Wielkim". Czczony jest powszechnie przez całą Cerkiew prawosławną jako jeden z największych świętych mnichów pierwszych wieków chrześcijaństwa. Żywot świętego spisał patrz św. Teodor Studyta.
Mnich ukazywany jest jako odziany w czarny habit starzec z długą, szeroką, kędzierzawą brodą. W dłoni trzyma zwinięty bądź rozwinięty zwój, na którym znajdują się słowa: "Arseniuszu, unikaj ludzi, zamieszkaj w odosobnieniu i milczeniu, a zbawiony będziesz".
Imię Arseniusz wywodzi się od greckiego słowa arsenios - "mężny, dzielny".
opr. Jarosław Charkiewicz