Zostań przyjacielem cerkiew.pl
EUTYMIUSZ Wielki, mnich i asceta (Prepodobnyj Jewfimij Wielikij), 20 stycznia/2 lutego.
Urodził się w 377 r. w ormiańskiej Melitene niedaleko rzeki Eufrat (Mezopotamia). Tam przyjął święcenia kapłańskie i został zarządcą dóbr monasterskich. Mając dwadzieścia dziewięć lat, w tajemnicy udał się do Palestyny. Podróżując po świętych miejscach, zamieszkiwał głównie w jaskiniach, gdzie wiódł pustelniczy żywot. W końcu osiadł w pustelni między Jerozolimą i Jerychem. Tu całkowicie poświęcił się Panu, spędzając życie we wstrzemięźliwości, modlitwie i pracy. Po pięciu latach odszedł głębiej na pustynię i zamieszkał w jaskini położonej na wzniesieniu.
Święte życie pustelnika sprawiło, iż wokół niego zebrało się grono mnichów, pragnących go naśladować. Objął nad nimi duchowe kierownictwo, jednocześnie nie rezygnując z samotności. W taki sposób powstała wspólnota zakonna z czasem nazwana Ławrą św. Eutymiusza.
O wyjątkowym ascetyzmie świętego świadczy fakt, iż jadł tylko w soboty i niedziele, spał nie kładąc się lecz siedząc lub stojąc, przytrzymywał się za sznur przywiązany do narożnika celi. Za to wszystko Bóg nagrodził go darem przepowiadania przyszłości oraz uleczania chorych. Jego modlitwa miała taką siłę, że sprowadzała deszcz, wyganiała demony, przywracał zdrowie. Św. Eutymiusz Wielki zmarł w 473 r. mając dziewięćdziesiąt sześć lat, tydzień wcześniej przepowiadając swą śmierć.
Wierni zanoszą do niego modlitwy przy braku potomstwa oraz w czasie głodu. Kościół prawosławny czci go jako jednego z największych mnichów pierwszych wieków chrześcijaństwa.
Na ikonach święty przedstawiany jest w sposób dosyć charakterystyczny. Jest łysiejącym mnichem ubranym w szaty wielkiej schimy, z bardzo długą (w niektórych wyobrażeniach sięgającą po pas), u dołu rozdwajającą się brodą. Rękoma błogosławi lub trzyma w nich zwój ze słowami pouczenia skierowanymi do braci swego monasteru, którego treść bywa różna. Święty jest jedną z głównych postaci przedstawianych na ikonach "Soboru Przenajświętszej Bogarodzicy", gdzie trzyma zwój z napisem: "Dziewica dzisiaj Przedwiecznego rodzi".
oprac. Jarosław Charkiewicz