Jerzy z Atosu (1065)

JERZY IBERYJCZYK, mnich (Prepodobnyj Gieorgij Iwierskij, Swiatogorec), 27 czerwca/10 lipca (rocznica otwarcia relikwii).

Urodził się około 1014 r. Pochodził ze znanego gruzińskiego, książęcego rodu. Był kuzynem patrz św. Jana ze Świętej Góry i bratem stryjecznym św. Eutymiusza Iberyjczyka. Starannie wychowywany zgodnie z zasadami wiary chrześcijańskiej od młodości pragnął zostać mnichem. Mając dwadzieścia dwa lata wstąpił do monasteru i po trzech latach złożył śluby zakonne wielkiej schimy. Doskonaląc swe życie duchowe podróżował po monasterach Armenii i Syrii. Odwiedził też Jerozolimę, aż w końcu na stałe zamieszkał w Monasterze Iwerskim na świętej górze Atos.

Doskonale znając zarówno język gruziński jak i grecki kontynuował podjęty przez patrz św. Eutymiusza trud gruzińskiego przekładu ksiąg cerkiewnych. Za te trudy i bogobojne życie wybrano go ihumenem monasteru. Początkowo z zapałem zabrał się do kierowania wspólnotą, porządkując wiele spraw, jednak po pewnym czasie przekazał władzę innemu mnichowi, a sam kontynuował tłumaczenia. Dokonał wówczas m.in. poprawek gruzińskiego przekładu Pisma Świetego według greckiego oryginału.

Pod koniec życia, na prośbę króla gruzińskiego Bagrata IV, Jerzy udał się do ojczyzny, by i tam uporządkować sprawy cerkiewne i zadbać o należyte morale duchowieństwa. W drodze powrotnej zmarł w Konstantynopolu w 1066 r. Do grona świętych został zaliczony już rok po śmierci. Jego relikwie spoczęły w Monasterze Iwerskim na Świętej Górze Atos. Jest jednym z bardziej znanych gruzińskich świętych.

Imię Jerzy pochodzi z języka greckiego i oznacza "rolnik" (gr. georgos).

oprac. Jarosław Charkiewicz