Talelajos Syryjczyk (ok. 460)

Wspomnienie świętego TALELAJOSA (Falaleusza) Syryjskiego przypada 27 lutego/12 marca.

Św. Talelajos pochodził z Cylicji i żył w V w. Zamieszkiwał w małej chacie na górze nieopodal miasta Gabala w Syrii. Jego pustelnia znajdowała się niedaleko gontyny poświęconej biesom, które bardzo dokuczały miejscowym mieszkańcom. Gdy tylko demony ujrzały rycerza Chrystusowego, wszelkimi siłami starały się go zastraszyć, żeby zmusić go do odejścia. Ponieważ były bezsilne wobec łaski Bożej, jaką był obdarzony, rzuciły się na rosnące wokół drzewa i wyrwały ich na raz pół tysiąca.

Ponieważ demony poniosły porażkę mimo wszystkich swoich podstępów, na które święty odpowiadał kpinami, musiały opuścić tę okolicę, a poganie nawrócili się na prawdziwą wiarę. Od tej pory Talelajos podwoił surowość ascezy z obawy, by nie posądzono go o niedbałość, i zamknął się w cylindrycznym naczyniu, które sam zrobił, połączywszy dwa koła blachami, i powiesił je na palach. Dziesięć lat spędził w takiej skurczonej pozycji, opierając twarz na kolanach. Błogosławiony Teodoret z Cyru, przyjaciel mnichów, pytał go, dlaczego tak żyje. Talelajos odpowiedział: „Wiele zgrzeszyłem. A ponieważ wierzę w kary, które grożą nam w wieczności, wymyśliłem sobie taki sposób życia i tę męczarnie na miarę moich sił, żeby odjąć choć część tych mąk, które mnie oczekują. Przecież one będą tym straszniejsze, bo nałożone wbrew naszej woli, zaś te, które znosimy na własne życzenie, nawet jeśli są ciężkie, o wiele łatwiej się znosi, ponieważ są dobrowolne. Tak że wiele zyskam, jeżeli zdołam lekkimi cierpieniami umniejszyć męczarnie wieczności”.

Dzięki cudom świętego okolica ta, niegdyś tonąca w mroku niewiedzy, zajaśniała blaskiem wiary. Talelajos wykorzenił kult fałszywych bogów i w jego miejsce przeniósł chrześcijaństwo, zaś na miejscu pogańskiej świątyni została na jego polecenie wzniesiona wielka bazylika ku czci męczenników.

Za: Synaksarion. Luty, Wydawnictwo „Bratczyk”, Hajnówka 2014, s. 357-358.