Zostań przyjacielem cerkiew.pl
TEKUSA, męczennica (Muczenica Tekusa Ankirskaja), 18/31 maja.
Święta Tekusa wraz ze świętymi: Aleksandrą, Klaudią, Taisą, Eufrazją, Matroną i Julią żyły w III w. w Ancyrze (obecnie Ankara, stolica Turcji). Najstarsza z nich, św. Tekusa była ciotką św. Teodota. Święte dziewice od lat młodzieńczych postanowiły poświęcić siebie Bogu. Przebywając w modlitwie, poście, wstrzemięźliwości i dobrych uczynkach dożyły starości.
Za panowania cesarza Dioklecjana (284-305) do Ancyry przybył zarządca, który nakazał chrześcijanom składanie ofiar bożkom. Odmowa poddania się zarządzeniu groziła torturami i śmiercią.
Święte dziewice przyprowadzono przed sąd lecz one odmówiły złożenia ofiary bożkom. Równie nieugięte pozostały po torturach, jakim kazano je poddać. Wtedy zarządca polecił sprowadzić bezwstydnych młodzieńców, żeby skalać dziewice. Święte gorąco się modliły, prosząc pomocy u Boga. Tekusa upadła do nóg młodzieńcom i odkryła swoją głowę ukazując siwe włosy. Zaskoczeni i przerażeni młodzieńcy z płaczem uciekli. Zarządca, widząc swą bezsilność skazał święte niewiasty na śmierć. Do każdej z nich przywiązano kamień i utopione je w jeziorze.
Następnej nocy, św. Tekusa zjawiła się we śnie św. Teodotowi, prosząc o chrześcijański pochówek. Teodot wziął ze sobą kilku chrześcijan, poszedł nad jezioro. Z Bożą pomocą odnalezione ciała świętych niewiast zostały pochowane w cerkwi.
Imię Tekusa pochodzi z łaciny i oznacza "pokrycie, ukrycie".
opr. Piotr Makal