Ariadna Frygijska (II)

ARIADNA, męczennica (Muczenica Ariadna), 18 września/1 października.

Żyła i poniosła męczeńską śmierć za panowania cesarza Hadriana (117-138). Była niewolnicą Tercjusza, zarządcy miasta Primnisa we Frygii.

Pewnego razu z okazji narodzin syna Tercjusz urządził uroczystość. Odbywała się ona w pogańskiej świątyni. Jego przyjaciele, sąsiedzi i domownicy zgromadzili się, aby złożyć ofiary i oddać cześć pogańskim bożkom. Tylko Ariadna, wyznająca wiarę w Chrystusa, nie chciała świętować wraz ze swoim panem. Została w domu, nie chcąc wchodzić do pogańskiego przybytku.

Zarządca rozgniewał się i skazał dziewczynę na tortury. Najpierw bito ją bez litości, następnie powieszono i skrobano ciało żelaznym narzędziem. Ledwie żywą wrzucono do lochu i morzono głodem, zmuszając by wyrzekła się Chrystusa i oddała cześć bożkom. Gdy groźby na nic się nie zdały, Ariadnę uwolniono z więzienia.

Tymczasem oprawca pożałował jej wolności i wysłał za męczennicą pościg. Dziewczyna nie mogąc uciec doszła do skały i zaczęła modlić się, prosząc Boga o pomoc i wybawienie z rąk prześladowców. I oto Pan sprawił, że skała rozstąpiła się. Święta weszła w szczelinę, która zamknęła się za nią. Prześladowcy, nie mogąc jej odnaleźć, zaczęli się kłócić i walczyć, aż wszyscy ponieśli śmierć.

Na ikonach święta przedstawiana jest w sposób typowy dla męczennic: w czerwonym płaszczu i z krzyżem w dłoni.

oprac. Jarosław Charkiewicz