Zostań przyjacielem cerkiew.pl
SERAPION PSKOWSKI, mnich (Prepodobnyj Sierapion Pskowskij), 15/28 maja i 7/20 września.
Urodził się w 1390 r. Był wiernym uczniem św. Eufrozyna Pskowskiego. Początkowo obaj prowadzili mnisze życie w Monasterze Sniatogorskim. Po pewnym czasie Eufrozyn zapragnął pustelniczego spokoju i odszedł nad rzekę o nazwie Tołwa, gdzie zbudował sobie celę. Wkrótce dołączył do niego Serapion.
Obaj mnisi prowadzili pełne wyrzeczeń i pogrążone w modlitwie życie. Serapion, doskonale władający językiem łotewskim, wiele czasu poświęcał zasiewaniu i pielęgnowaniu ziaren prawosławnej wiary wśród Łotyszów. Przekonywał też o wyższości swej wiary rzymskich katolików i protestantów.
U schyłku lat św. Serapion dostąpił daru uzdrawiania chorych poprzez modlitwę i przepowiadania przyszłości. Zmarł 7 września 1480 r. Nie cały rok później na wieczny spoczynek udał się jego nauczyciel - św. Eufrozyn.
Na ikonach święty ma długą, siwą brodę. Odziany jest w szaty mnicha wielkiej schimy. Tradycyjnie dla tego rodzaju wyobrażeń, prawą dłonią błogosławi, a w lewej trzyma zwinięty zwój.
oprac. Jarosław Charkiewicz